Hoe schrijf je een blog over het belang van tekenen tijdens mijn behandelingen? Want dat is wat ik wilde doen. Maar op deze website kan ik een blog schrijven, niet tekenen. Gelukkig kan ik wel foto’s toevoegen van mijn tekeningen. En hoeven mijn tekeningen niet alleen voor zichzelf te spreken. Ik teken namelijk ondersteunend. Ondersteunend aan de gesprekken die ik voer en de verslagen die ik schrijf. De tekeningen zijn dus aanvullend op verslag en gesprek en mogen ook tekst bevatten. Waarom ik dat doe lees je in deze blog.

Eerst even kort over mijn werk;
Ik vertaal psychologisch, logopedische en orthopedagogische adviezen naar de praktijk van alle dag. Dat wil zeggen dat ik gezinnen, leerkrachten, begeleiders of anderszins betrokkenen ook uitleg geef over de beperking van hun kind of leerling. Ik leg uit hoe hun kind of leerling de wereld waarneemt, informatie verwerkt, communiceert met zijn of haar omgeving en wat hij of zij van de omgeving nodig heeft aan ondersteuning.
Voor veel van mijn cliënten komt in dat verhaal ook naar voren dat visuele taal zeer ondersteunend is aan de gesproken woorden (die in de lucht vervliegen nadat ze zijn uitgesproken). Gesproken taal belast een deel van hun werkgeheugen, dat vaak kleiner is dan ons werkgeheugen. Het werkgeheugen is de plek waar iemand o.a. de gesproken taal tijdelijk moet opslaan om met de informatie uit deze taal aan de slag te gaan. Dat werkgeheugen, vergelijk het met een werkgeheugen van een computer, kan ontlast worden met een visuele taal die zichtbaar blijft Vergelijk de visuele taal met een externe opslag (USB-stick) waarmee je je computeropslag vergroot.
En als ik uitleg dat visuele taal van belang is om het werkgeheugen te ontlasten dan moet ik dat natuurlijk ondersteunend tekenen, visueel maken. Want dan ervaren mensen dat het voor ons zo werkt, en dus ook voor hun kind/leerling.
Maar wat gebeurt er nu op het moment dat ik ga tekenen tijdens een gesprek? Er gebeurt werkelijk van alles.
Ik vertraag mijn verhaal. Omdat ik nu eenmaal niet net zo snel kan tekenen als praten, vertraag ik vanzelf mijn verhaal. Ik herhaal met mijn tekening wat ik zojuist heb verteld. Die vertraging zorgt voor meer verwerkingstijd bij de luisteraar.
Ik zorg voor het vasthouden van de aandacht door de aandacht naar de beweging van mijn potlood op het papier (of ipad) en het lachen om mijn houterige of scheve tekening. Want oh ja… mijn tekeningen hoeven dus geen kunst te zijn om duidelijk te zijn. Vaak schets ik tijdens het praten en maak ik eventueel later de tekening voor in een verslag iets mooier of strakker.


Na de uitleg hoe het brein van het kind werkt, ga ik in mijn behandeling over naar welke ondersteuning een kind nodig heeft. Deze praktische adviezen zijn dus gebaseerd op de eerder gegeven uitleg over hoe het brein van het kind werkt. Tijdens het uitleggen van de praktische adviezen wil ik dat ouders begrijpen waarom het kind deze vorm van ondersteuning nodig heeft. In het gesprek over een praktisch advies kan ik met een simpele verwijzing naar de tekeningen van eerdere gesprekken en uitleg de ouder er aan herinneren waarom we deze ondersteuning gingen inzetten. Het zijn eigenlijk een soort notulen in één oogopslag.
Als een ouder de uitleg over het brein van zijn of haar kind kan volgen en begrijpen is dat nog iets anders dan het verhaal over hun kind ook kunnen overdragen aan anderen mensen. Hoe leg je als ouder uit aan familie, vrienden en leerkrachten hoe de ontwikkeling van jouw kind anders is, en waarom jullie daarom aanpassingen doen of ondersteuning vragen. Met behulp van de tekeningen kunnen ouders hun verhaal zelf vaak beter richting geven, het biedt ze hulp bij het zelf beter verwoorden (of eigenlijk moet “verwoorden” dus hier “verduidelijken” zijn) van wat hun kind en zij zelf nodig hebben.
Veel van de gezinnen die ik begeleid hebben kinderen die ook na mijn vertrek nog veel ondersteuning nodig zullen hebben. Ze zullen in de toekomst op nieuwe plekken/groepen komen waar men uitleg moet krijgen over hoe hun brein werkt. Als het nabije en blijvende netwerk (familie, vrienden) in staat is, deze uitleg en ondersteuningsbehoeften te verwoorden….euh ik bedoel verduidelijken, eventueel met mijn ondersteunende tekeningen dan ben ik trots en laat ik vol vertrouwen een gezin achter.
