Kinderen spelen spelletjes. Met elkaar, in hun eentje, lekker buiten en ook binnen op een (spel)computer of tablet. Alleen, als je je handen niet goed kunt gebruiken is dat ineens niet meer zo vanzelfsprekend. En als je dan ook nog eens niet goed kunt vertellen wat je wilt, wordt het nog lastiger. Want staat het woord “gamen” eigenlijk wel in elke spraakcomputer? En wie kent het gebaar voor gamen? Hoe maak je duidelijk dat je ook ZELF op de spelcomputer wilt meedoen met je broer of vriendinnetje? En hoe werkt dat dan als je eigenlijk vrijwel niets kunt met je handen en voeten?
Op het congres van ISAAC-NF op 15 november geef ik een workshop over OC en gaming. Daarin neem ik iedereen mee in de wereld van aangepast gamen en waarom ik gamen een fantastisch middel vind in het proces van leren communiceren via OC.
Op de foto zie je het spel Asphalt Legends, gespeeld met oogbesturing. Nadat Lars de auto een 360 liet doen (=een rondje draaien), heb ik hem verteld wat ik zag en wat ik daarvan vond. Lars zelf was veel te druk aan het gamen om iets terug te zeggen, maar zijn gezicht sprak boekdelen: hij was het roerend met me eens!
Meer informatie over het congres is te vinden op www.isaac-nf.nl/congres
